Een kind ziet twee wolven vechten met elkaar.
Een witte en een zwarte wolf.
De witte wolf lijkt de liefste van de twee te zijn,
terwijl de zwarte zich een stuk agressiever toont.
Het kind vraagt aan een oudere, dus verondersteld wijze, man
wie van beide wolven uiteindelijk het gevecht zal winnen,
“de witte of de zwarte wolf?”
Het antwoord kwam snel.
De wolf die je het meest te eten geeft.
Vrije bewerking van een oud verhaal ons via overlevering
gebracht en waarvan de herkomst niet meer te achterhalen valt.
Story_Of_The_Wolf is geen wolvenverhaal,
of toch niet helemaal.
Het is een verhaal over ons,
wij mensen.
Het is een verhaal over onszelf en hoe we denken,
denken over onszelf en over anderen.
Het is een verhaal over voeden en gevoed worden,
over het maken van keuzes.
Het is een verhaal over doordenken,
over het maken van inschattingen, analyses,
over percepties.
Het is een verhaal over het maken van fouten,
soms échte,
soms denkfouten.
Het is een verhaal over het vinden van een evenwicht,
en dit opnieuw mogen verliezen.
Het is een verhaal over sterktes en opportuniteiten
en evenzeer bedreigingen en zwaktes.
Het is een verhaal over jou en mij.
Zoals ik al zei,
Story_Of_The_Wolf is geen wolvenverhaal,
of toch niet helemaal.